Hayat

Hayat; eğer sen görmek istersen her gün sana gülen yüzünü gösteriyor. Sen yüreğini temiz tut. Eğer çok meşgül ise aklın dertlerinle, başını çevir kendinden şu güzel bahar gününde cıvıldayan minik serçelere... Ya da kupkuru bir ağacın dalında heveslenip yeşeren minicik bir daldaki, küçük yeşil yaprağa bak... Bana verdiği umudu, gösterdiği yaşama gücünü eminim senden de esirgemeyecektir. Sarmışsa senin kendi hayatını tüm olumsuzluklar, tüm imkansızlıklar, etrafında kimse gülmüyorsa, yine dön o yaprağa bak... Sen o yaprak ol. Sonra sonra çam ağacı olmayı öğrenirsin böylece... ve hayatın çirkin yüzüne karşı savaşma gücünü kendi güzelliğini diğer güzelliklerle harmanlayıp topladığın yaşam enerjisiyle bulursun... Vaktim yok diye sızlanma, bu sızlanmanın senden çaldığı vakitleri hesapla ve kendine bunu yapmaktan vazgeç artık... Yapamadıklarına yenilme, yapabildiklerinin zaferleriyle yap kuleni... Küçük şeyler olabilirler belki, ama unutma; ilkokulda öğrenmiştik bir düzine kibrit çöpünü kıramadığımızı ve belkide bu hayatta en işimize yarayacak bilgiydi!